Onze Support Medewerker Iris is net terug van een 2-weekse reis naar Kazachstan. Een unieke bestemming waar je niet vaak over hoort en waarbij mensen zelfs vragen: “Wat moet je daar?” Iris vertelt uitgebreid over de gave reis die ze heeft gemaakt en waarom Kazachstan absoluut thuishoort op je bucketlist.

Op maandag 31 oktober vertrok ik vanaf Schiphol voor de meest bijzondere reis van mijn leven; een reis naar Kazachstan. De meeste vrienden en familie die ik sprak wisten niet wat ze zich erbij voor moesten stellen, of sterker nog, ze wisten niet eens waar het lag. “Wat moet je daar?”, was de meest gestelde vraag. “Ik heb een vriendin uit Kazachstan en ga haar opzoeken en rondreizen”. Afgelopen half jaar zat ik samen in de klas met een meisje uit Kazachstan. Ze was hier 5 maanden als exchange student. We werkten veel samen, spraken af buiten school en raakten bevriend. Voordat ze weer terugging naar Kazachstan heb ik haar ook eens uitgenodigd bij mij thuis en mijn woonplaats en omgeving laten ze zien. Toen we afscheid namen zei ze: “Ik hoop dat ik ooit mijn land aan jou kant laten zien”. Dat is me altijd bijgebleven, tot dat ik dacht, waarom niet?

Dus daar ging ik. Op maandag 31 oktober vanaf Schiphol, naar Istanbul, naar Almaty, de stad waar ze studeert en op kamers woont. Ik werd om 06.00 uur ’s ochtends opgewacht door Marua en haar vriendje. In de taxi naar haar appartement konden we ons geluk niet op en keek ik mijn ogen uit naar de omgeving en realiseerde me dat ik er nu toch echt was. De eerste dagen bracht ik door in haar appartement dat letterlijk alleen bestond uit een hal, kamer van een paar vierkante meter met keuken en tafel, een kleine badkamer en twee slaapkamers waar vier meiden samenleven. Ze waren allemaal zo zorgzaam en nieuwsgierig naar mij als westers meisje. Ik sliep hier de eerste paar dagen om samen met Marua de stad Almaty te verkennen. Dit is wel even wat anders dan Amsterdam, nog groter, nog massaler, nog drukker in verkeer, nog meer mensen. De stad is prachtig omgeven door mooie natuur en hoge bergen. Ik heb verschillende delen van de stad bezocht, alleen of samen met Marua, waaronder de winkelstraat, verschillende parken, Republic Square, de Russisch-Orthodoxe Ascension Cathedral, Central State Museum en Kok Tobe (het hoogste uitkijkpunt van de stad, waar we met een kabelbaan heen gingen).

Ook hebben we samen een privé dag tour gedaan met een eigen gids naar verschillende natuurgebieden rondom Almaty. 04.00 uur opstaan, 05.00 uur opgehaald worden, je moet er wat voor over hebben, maar oh wat was het mooi. Om 07.30 uur kwamen we aan bij Charyn Canyon, een oude canyon van tientallen miljoenen jaren oud. Op dit tijdstip liep er nog niemand, dus konden we genieten van de stilte wanneer we door de canyon heen liepen en de zonsopgang keken. Vervolgens reden we verder naar Black Canyon en aten we een traditionele lunch bij een gastgezin en reden verder off road. We gingen stukjes hiken bij Lake Kolsai en te paard door de bergen naar Lake Kaindy. We hebben heel wat kilometers afgelegd te voet, te paard en met de auto, 16 uur onderweg, maar een onvergetelijk mooie dag.

In het weekend vlogen we naar de hoofdstad Astana, heel anders dan Almaty. Het ligt in het noorden van het land in het steppegebied. Om de stad heen ligt dus ook niks anders dan steppe. Astana is echt een business stad, vergelijkbaar met Rotterdam. Hoge wolkenkrabbers, veel kantoren, scholen, hotels. Je kan merken aan de mensen dat ze echt gefocust zijn op business, terwijl mensen in Almaty heel rustig, open en behulpzaam zijn. Als verrassing voor Marua verbleven we de eerste nacht in The Ritz-Carlton, een once-in-a-lifetime experience in zo’n luxe hotel. Puur genieten. De rest van het weekend verbleef Marua bij haar vriendin Aida, die ons veel van de stad heeft laten zien, zoals het symbool van de stad Baiterek, het shoppingcenter Khan Satyr, het Expo center, de foodmarket, Atyrau brug, de Nur Astana Mosque en Grand Mosque van Astana (de grootste moskee van Centraal-Azië). Super indrukwekkend om te zien allemaal. De laatste dag in Astana bracht ik alleen door. Veel gewandeld in de stad en nog wat sightseeing gedaan zoals langs Ak Orda (het presidentshuis), Independence Square, Palace of Peace and Reconciliation en de Hazrat Mosque.

Na het weekend vloog ik weer alleen terug naar Almaty voor de laatste dagen. Ik bezocht de Kok Green Bazar (grootste overdekte markt van Almaty), stak een kaarsje op in de Ascension Cathedral en liep wat door de stad. ’s Avonds had ik een diner in een traditioneel restaurant met oude Kazachstaanse gerechten, zoals lamshart in roomsaus en gerechten met paardenvlees. Heel gek, maar grappig om te proberen. De laatste dagen heb ik zelfs nog sneeuw meegemaakt in de stad. We zijn met de taxi richting het zuiden van de stad gegaan waar het Shymbulak Skiresort lag en de Medeu ice skating ring in de bergen. Met een kabelbaan zijn we naar 2200 en 2860 meter hoogte gegaan. Wat een prachtig witte omgeving. Gelukkig scheen de zon, want op het hoogste punt was het zelfs -10 graden en zagen we wat mensen skiën. ’s Avonds gingen we schaatsen in Medeu. Wat een prachtige setting tussen de bergen, een perfecte afsluiting van een mooie reis.

Omdat Marua soms gewoon naar school of werk moest was ik deels alleen of deels met haar. Mijn eerste reis alleen en zo ver, maar wat een avontuur. De prachtige natuur, hartverwarmende cultuur, behulpzame mensen, contrast tussen miljoenen steden en nomaden berg volken, de Islam en het Christendom die naast elkaar staan in de samenleving. De foto’s spreken alle vooroordelen tegen. Kazachstan is een veelzijdig en prachtig land. Je zou er misschien niet als eerste aan denken, maar het is meer dan zeker de moeite waard!